Что такое киста на казахском языке

мед. сары су, ірің кернеген ісік

IКиста́ (греч. kystis пузырь)патологическая полость в органах и тканях, имеющая стенку и содержимое. Величина таких полостей, строение их стенки и хара. смотреть

киста (cysta; греч. kystis пузырь) — патологическая полость в органе, стенка которой образована фиброзной тканью и часто выстлана эпителием или эндотелием.
киста бартолиновой железы (с. glandulae Bartholini) — ретенционная К., образующаяся при закупорке выводного протока большой железы преддверия влагалища (бартолиновой железы).
киста бранхиогенная (с. branchiogena; син.: К. жаберная, К. шеи боковая) — врожденная К. в тканях шеи, расположенная по внутреннему краю грудино-ключично-сосцевидной мышцы, ближе к углу нижней челюсти; механизм возникновения неясен; ранее считалось, что формируется из нередуцированных жаберных карманов.
киста бронхогенная (с. bronchogena) — врожденная К. в средостении или легком, стенка которой построена по типу участка бронхиального
киста бронхолегочная (с. bronchopulmonalis) — см. Бронхоцеле.
киста Верги — см. Верги киста.
киста волосяная (с. pilonidea) — см. Эпителиальный копчиковый ход.
киста врожденная (с. congenita; син. К. дизонтогенетическая) — К., образующаяся в результате расширения эмбриональных каналов и карманов, в норме исчезающих после рождения, или вследствие аномалии развития паренхиматозных органов.
киста гартнерова хода (с. ductus Gartneri) — К., чаще врожденная, образующаяся в толще стенки влагалища из продольного протока придатка яичника.
киста гортани воздушная — см. Ларингоцеле.
киста дермоидная (с. dermoidea) — см. Дермоид.
киста дизонтогенетическая (с. dysontogenetica) — см. Киста врожденная.
киста жаберная (с. branchialis) — см. Киста бранхиогенная.
киста желтого тела (с. corporis lutei) — рамолиционная К. яичника, образующаяся из желтого тела при избыточной продукции лютеотропного гормона.
киста желточного протока — см. Энтерокистома.
киста жировая — см. Стеатома.
киста зубная (с. dentalis; син.: К. околозубная, К. челюстная) — К. альвеолярного отростка или тела челюсти.
киста зубная апикальная (с. dentalis apicalis) — корневая К. з., локализующаяся в области верхушки корня.
киста зубная корневая (с. dentalis radicularis; син. К. зубная радикулярная) — К. з. воспалительного происхождения, локализующаяся в области корня зуба.
киста зубная поднадкостничная (с. dentalis subperiostealis) — К. з., распространившаяся под надкостницу челюсти.
киста зубная радикулярная (с. dentalis radicularis) — см. Киста зубная корневая.
киста зубная фолликулярная (с. dentalis follicularis; син. К. околокоронковая) — К. з., образовавшаяся из тканей зубного зачатка вследствие аномалии его развития; возникает гл. обр. в области коронки непрорезавшегося рудиментарного или сформированного зуба.
киста интралигаментарная (с. intraligamentaris) — К., расположенная между листками широкой связки матки.
киста истинная (с. vera) — K.. выстланная эпителием или эндотелием.
киста кожи миксоматозная дегенеративная (с. cutanea myxomatosa degenerativa) — см. Киста кожи синовиальная.
киста кожи околосуставная (с. cutanea periarticularis) — см. Киста кожи синовиальная.
киста кожи синовиальная (с. cutanea synovialis; син.: К. кожи миксоматозная дегенеративная, К. кожи околосуставная) — К. в области тыльной или боковой поверхности ногтевой фаланги 1 или II пальца кисти, содержащая вязкую прозрачную жидкость соломенно-желтого цвета.
киста коллоидная (с. colloidalis; син.: К. нейроэпителиальная, К. парафизарная, К. эпендимарная, плексускиста) — однокамерная киста желудочков мозга с выстланной эпителием тонкой стенкой, содержащая густую коллоидную жидкость.
киста кости аневризматическая (с. ossea aneurysmatica; син.: аневризма костная доброкачественная, гематома оссифицированная, К. кости гемангиоматозная, К. кости геморрагическая, К. кости доброкачественная, К. кости простая, К. кости солитарная) — К. в костной ткани, возникшая на месте очага ее дистрофии, заполненная кровью и образующая вздутие кости, напоминающее аневризму.
киста кости гемангиоматозная (с. ossea haemangiomatosa) — см. Киста кости аневризматическая.
киста кости геморрагическая (с. ossea haemorrhagica) — см. Киста кости аневризматическая.
киста кости доброкачественная (с. ossea benigna) — см. Киста кости аневризматическая.
киста кости простая (с. ossea simplex) — см. Киста кости аневризматическая.
киста кости солитарная (с. ossea solitaria) — см. Киста кости аневризматическая.
киста кровяная (haematocysta) — см. Гематоциста.
киста ложная (с. spuria; син. кистоид) — К., стенка которой изнутри не выстлана эпителием или эндотелием, образующаяся, напр., в зоне размягчения мозга.
киста лютеиновая (с. luteinica; анат. corpus luteum желтое тело) — см. Киста текалютеиновая.
киста молочная (galactocele) — CM. Галактоцеле.
киста невоидная сальная (с. naevoidea sebacea) — врожденная ретенционная К. кожи, представляющая собой постепенно увеличивающуюся шаровидную полость, содержащую сальный секрет.
киста нейроэпителиальная (с. neuroepithelialis) — см. Киста коллоидная.
киста Нука — см. Нука киста.
киста общего желчного протока врожденная (с. ductus choledochi congenita; син. расширение общего желчного протока врожденное) — аномалия развития: дивертикул общего желчного протока колбообразной формы, заполненный застойной желчью; проявляется механической желтухой и приступообразными болями.
киста околозубная (с. paradentalis) — см. Киста зубная.
киста околокоронковая — см. Киста зубная фолликулярная. К. опухолевая — см. Кистома.
киста паразитарная (с. parasitaria) — ложная К., представляющая собой пузырную личиночную стадию ленточного червя (эхинококка или цистицерка).
киста парафизарная (с. paraphysialis) — см. Киста коллоидная.
киста паровариальная (с. parovarialis; греч. приставка para- около + анат. ovarium яичник) — врожденная ретенционная К. протоков придатка яичника.
киста пилонидальная (с. pilonidalis: лат. pili волосы + nidus гнездо) — см. Эпителиальный копчиковый ход.
киста подъязычная ретенционная (с. sublingualis е retentione) — см. Ранула.
киста почки (с. renalis) — К. округлой формы в паренхиме почки, содержащая серозную или геморрагическую жидкость.
киста прозрачной перегородки (с. septi pellucidi) — см. Верги киста.
киста радужки дегенеративная (с. iridis degenerativa) — К. радужки, развивающаяся в месте дистрофического расслоения ее заднего пигментного листка.
киста радужки жемчужная (с. iridis margaritica; син. К. радужки эпидермоидная) — травматическая К. радужки в виде округлого образования голубовато-белого цвета с перламутровым блеском, развивающаяся вследствие имплантации в ее ткань эпидермиса или фрагментов ресницы с волосяным фолликулом.
киста радужки пигментная (с. iridis pigmentosa) — К. радужки, развивающаяся в результате спонтанного расслоения ее заднего пигментного листка.
киста радужки свободная — пигментная К. радужки в виде темно-коричневого округлого образования, свободно перемещающегося в передней камере глаза.
киста радужки серозная (с. iridis serosa) — травматическая К. радужки в виде прозрачного пузыря, развивающаяся вследствие врастания в ее ткань эпителия роговицы или конъюнктивы.
киста радужки спонтанная (с. iridis spontanea) — К. радужки у детей раннего возраста, образующаяся без видимых причин.
киста радужки экссудативная (с. iridis exsudativa) — К. радужки в месте расслоения ее заднего пигментного листка при воспалительном процессе.
киста радужки эпидермоидная (с. iridis epidermoidea) — см. Киста радужки жемчужная.
киста от размягчения (с. е ramollitione) — см. Киста рамолиционная.
киста рамолиционная (с. е ramollitione; син. К. от размягчения) — ложная К., образовавшаяся в некротическом очаге после его асептического распада и резорбции.
киста ретенционная (с. е retentione) — истинная К., образовавшаяся в железе вследствие нарушения оттока ее секрета.
киста роговая (с. cornea) — небольшая, поверхностно расположенная эпидермоидная К., содержащая роговое вещество.
киста семенного канатика (с. funiculi spermatici) — см. Водянка семенного канатика.
киста солитарная (с. solitaria) — крупная одиночная К.
киста текалютеиновая (с. thecaluteinica; анат. theca folliculi оболочка фолликула + corpus luteum желтое тело; син. К. лютеиновая) — К. яичника, образующаяся в результате гиперстимуляции фолликулов хорионическим гонадотропином, напр., при пузырном заносе, хорионэпителиоме.
киста травматическая (с. traumatica) — К., возникающая в результате травматического смещения эпителиальных тканей с внедрением их в подлежащую ткань.
киста целомическая (с. coelomica) — врожденная истинная К. в виде выпячивания серозной полости.
киста челюстная — см. Киста зубная.
киста шеи боковая — см. Киста бранхиогенная.
киста шеи лимфогенная (син. hygroma colli congenitum cysticum) — аномалия развития лимфатических сосудов шеи, при которой образуется К., состоящая из нескольких полостей, наполненных серозной жидкостью.
киста шеи срединная — К., расположенная по средней линии шеи, возникающая из редуцированного щитовидно-язычного протока.
киста энтерогенная (с. enterogena) — общее название врожденных К. органов пищеварительного тракта.
киста эпендимарная (с. ependymalis) — см. Киста коллоидная.
киста эпидермальная (с. epidermalis) — см. Киста эпидермоидная.
киста эпидермоидная (с. epidermoidea; син. К. эпидермальная) — К., стенки которой выстланы многослойным плоским эпителием.
киста эхинококковая (с. echinococcica) — ложная К., представляющая собой пузырную личиночную стадию эхинококка, стенка которой образована фиброзной тканью, выстланной гомогенными массами хитина.

КИСТ, КИСТА(греч. kystis). Мешочная опухоль.Словарь иностранных слов, вошедших в состав русского языка.- Чудинов А.Н.,1910.КИСТА(греч.). Мешочная опухо. смотреть

И.Ш. Даубасова

Городская клиническая больница №1 г.Алматы

Киста яичников — это доброкачественное образование яичника, которое относится к опухолевидным процессам и возникает вследствие накопления секрета в ткани яичника.

Ключевые слова: киста, яичники, доброкачественная опухоль, кровотечение

Киста яичника представляет полое образование небольшого размера, которое внутри заполнено жидкостью. Как правило, развиваются кисты из созревающего в яичнике фолликула. Стоит отметить, что большинство кист не опасны для здоровья женщины и зачастую проходят самостоятельно без какого-либо лечения, такие кисты называются функциональными или временными.

Такие кисты, как правило, появляются в результате нарушения овуляции. В этом случае, фолликул продолжает расти, а в желтом теле начинается скапливаться жидкость. Функциональные кисты проходят сами собой и не требуют лечения. Однако не исключены возникновения осложнений, таких как: разрыв кисты, перекрут, как следствие — внутреннее кровотечение.

Более серьезными патологиями, требующими лечения, являются аномальные кисты. Основная причина появления этих кист — гормональный сбой в организме женщины. Аномальными кистами считаются те кисты, которые не проходят в течение 3 месяцев.

Киста яичника представляет собой полость, заполненную жидкостью. Стенку кисты яичника образует тонкий слой клеток, которые и продуцируют эту жидкость. В случае, если киста не оказывает давления на другие органы, то ее не трогают и лечат медикаментозно, однако если есть опасность влияния кисты на соседние органы, то проводится пункция или назначается хирургическое удаление.

Киста яичника может быть небольшой, а может достигать огромных размеров, разрастаясь в диаметре до 10-12 см.

Лечение кист может быть, как медикаментозным, так и хирургическим.

Фолликулярная киста яичника формируется во время овуляции и может вырасти до 5-7 см в диаметре.

Киста желтого тела образуется на месте нерегрессировавшего желтого тела, в центре которого, в результате нарушения кровообращения, накапливается геморрагическая жидкость. Диаметр кисты желтого тела обычно не более 6-8 см.

Паровариальная киста возникает и развивается в области брыжейки маточной трубы из околояичника и придатка яичника. Она представляет собой тонкостенное однокамерное образование, в диаметре от 12 до 20 см.

Дермоиндная киста внутри часто содержит различные придатки: волосы, хрящи, жировые клетки, ткани костей и зубов и т.д., заключенные в слизеобразную массу, и покрытые плотной толстостенной капсулой. В диаметре дермоидная киста может достигать 15 см.

Эндометриоидная киста образуется, когда ткани эндометрия растет в яичниках. Эндометриоидные кисты яичников зачастую бывают двусторонними и разратаются в диаметре от 4-5 см до 15-20 см.

Первыми симптомами, указывающими на наличие кисты яичника является тупая боль внизу живота, а также давление изнутри, ощущение полноты. Нерегулярные болезненные месячные, наступающие позже обычного срока являются самыми распространенными симптомами кисты яичника. Также на наличие кисты яичника может указывать увеличение размера или вздутие живота [1].

Также возможны следующие клинические проявления кисты яичника:

интенсивная, внезапная боль внизу живота при половом акте или в следствии физического напряжения
частое мочеиспускание
в некоторых случаях — набор веса
тошнота, рвота
повышение температуры тела до 38-39С
напряжение передней брюшной стенки
учащенное сердцебиение (тахикардия)

Как показывает статистика, киста яичника, диагностируется у 30% женщин с регулярным и у 50% с нерегулярным менструальным циклом. Как правило, частота встречаемости кист яичника после наступления менопаузы снижается до 6%.

Однако киста яичника может развиваться и безсимптомно. В связи с чем, выявить ее самостоятельно невозможно, поэтому чаще всего, кисты обнаруживаются случайно во время УЗИ диагностики. В связи с чем, крайне важно регулярно посещать гинеколога и делать УЗИ малого таза.

Для диагностики и выявления кисты яичника применяют следующие методы:

Гинекологический осмотр, во время которого врач-гинеколог определяет болезненность внизу живота или диагностирует увеличенные придатки.
УЗИ диагностика является самый информативным методом для выявления кисты яичника, особенно, когда при исследовании используется трансвагинальный датчик.
Пункция заднего свода влагалища. При пункции можно определить наличие крови или жидкости в брюшной полости. Чаще всего такой способ используют при осложненных кистах.
Лапароскопия кисты яичника – операция проводимая под общим наркозом без разрезов. Ее назначают при подозрении на разрыв кисты или перекрут ножки кисты. Этот метод позволяет врачу не только провести диагностику, но и при необходимости сразу же произвести хирургическое лечение.
Компьютерная томография также может помочь отличить кисту от других новообразований яичников.
Общий анализ крови и мочи назначается для того, чтобы выявить кровопотери и воспаления.
Определение опухолевых маркеров-антигенов (антиген-125).
Тест на беременность проводится для исключения внематочной беременности

Лечение кисты яичника зависит от сложности заболевания и его формы и может быть консервативным (медикаментозным) или же хирургическим.

Консервативное лечение. Для лечения неосложненных кист чаще всего применяют монофазные и 2-х фазные оральные контрацептивы. Кроме того, пациентке с кистой яичника назначаются витамины А, Е, В1, В6, К и аскорбиновая кислота. При повышенной массе тела рекомендована диетотерапия, лечебная физкультура и бальнеотерапия. В случае, если консервативное (медикаментозное) лечение кисты яичника неэффективно, то необходимо хирургическое вмешательство [3].

Хирургическое лечение кисты яичника показано при дермоидных, эндометриоидных, муцинозных кистах яичника. Подобные операции проводятся, как обычным способом с полным разрезом, так и эндоскопически (лапароскопия).
В Казахстане в целом если сравнивать с 2010 годом, то можно заметить незначительное увеличение заболеваемости, а точнее количество операций проведенных на женских половых органах в поликлинических условиях в 2011 г.-31625 операций, (2010г.-31159 операций). В условиях стационара отмечается незначительное снижение операций в 2011г – 90386 операций, (2010 г.- 94038 операций), в процентоном отношении к общему числу операций составило 2011 г. — 13,9% (2010 – 15,2%), процент осложнений — 0,2% (рисунок 1) [2].

Резюмируя данную статью можно сказать, что профилактика кисты и кистомы яичника мало отличается от таковой при миоме матки, заболевании шейки матки или другой гинекологической патологии. Каждая женщина должна знать, что сохранение и укрепление здоровья в значительной мере зависит от нее самой.

3 Давыдов С.Н., Хромов Б.М., Шейко В.З. Атлас гинекологических операций. – Л.: Медицина, 1982.

И.Ш. Даубасова

Ана безінің кистасы: симптомдары, диагностика әдістері, емдеу шаралары

Түйін: Ана безінің кистасы – ана безі бөліндісінің жиналуына байланысты ісік үрдісіне әкелетін қатерсіз ісік болып саналады.

Кілт сөздер: жатыр мойны, қатерлі ісік, қан кету, эрозия

I.S. Daubasova

Cyst of ovary: symptoms, diagnostics methods, treatment

Resume: The cyst of ovary is a good-quality formation of a yaichnik which belongs to new growth processes and arises owing to accumulation of a secret in fabric of a ovary.

Keywords: cyst, ovary, benign tumor, bleeding

жатыр кистасы
киста яичника
кистаны емдеу
киста яичника симптомы
киста
киста яичников
кистаны емдеу жолдары
киста яичника лечение
лапароскопия кисты яичника стоимость в алматы
киста желтого тела
симптомы кисты яичника
фолликулярная киста
киста яичника признаки
Киста емдеу жолдары
киста в яичнике

Scientific-Practical Journal of Medicine, "Vestnik KazNMU".

Научные публикации, статьи, доклады, рефераты, диссертации, новости медицины, исследования в области фундаментальной и прикладной медицины, публикации журнала "Вестник КазНМУ" и газеты "Шипагер".

ISSN 2524 - 0692 (online)
ISSN 2524 - 0684 (print)

Фолликул атрезиясынан не персистенциясынан, жиі қабыну процесінен кейін дамиды. Диаметрі 10-12 см-ден артық болмайды, жұқа қабырғалы, мөлдір сарғыш-қоңыр түсті сұйықтық, қозғалғыш, жұмсақ келеді. Кистаның бір полюсінде аналық бездің өзгермеген тіні қалуы мүмкін. Кистаның ішкі беті тегістелген, жылтыраған.

Фолликулярлы кистаның қабырғасы жиі қосымша дәнекер тінінен тұрады. Ішкі эпителий қабаты болмайды немесе іші бір қатарлы кубикті эпителиймен қапталған. Сары дененің кистасы.Фолликулярлы кистаға қарағанда сирек кездеседі, сол сияқты ол да қабыну процесінен кейін дамиды.

Макро және макроскопиялық суреттемесі жағынан фолликулярлы кистаға ұқсас келеді. Параовариальды киста /аналық без қосалқысының кистасы/-аналық без қосалқысының өзекшесіне секреттің жиналып тұрып қалуынан пайда болады, ол аналық без бен түтікше арасындағы жатырдың кең сіңірінде орналасады.

Параовариальды киста сіңір ішінде орналасуына байланысты. 2 капсуласы болады: біріншісі өз алдына жекеленген, ал екіншісі тамырлар суретімен қиылысатын /осынысымен басқа ретенционды ісіктерден ажыратылады / жатырдың кең сіңірінің бір парағы болып табылады.

Диаметрі 20 см-ге дейін болады, жұқа қабырғалы, шектелген, қозғалғыш келеді. Жанында киста бетінде жайылған өзгермеген аналық без, жатыр түтікшесі анықталынады.Кистаның іші жылтыраған, тегістелген, цилиндрлік не жалпақ эпителиймен қапталған.

Аналық бездің ретенционды кистасына сонымен қатар, текалютеинді киста жатады. Ол көпіршікті тығынмен /пузырный занос/ жатыр хорион-эпителиомасы кезінде пайда болады, осы ауруларды емдеу нәтижесінде бұл кисталар өздігінен жойылады.

Клиникалық суреттемесі: Көп жағдайда белгісіз өтеді, асқыну жағдайларында мысалы кистаның аяғына оралуында, оның капсуласының қоректенуі бұзылғанда не капсуласы жарылғанда іш түйінінің клиникасы пайда болуы мүмкін.

Анықтау жолдары: Қынаптың екі қолмен тексеру кезінде анықталынады. Жатырдың оң не сол жақ бүйірінде өлшемі 10-12 см-лік жұмсақ, қозғалатын, өте көп ауырмайтын ісік сезіледі. Ретенционды киста көп жағдайда жас әйелдерде кездеседі. Ал жасы келген әйелдерге ең алдымен аналық бездің шын ісігі емес екендігіне көз жеткізіп барып, бұл диагнозды қою керек.

Аналық бездің кистасын аналық бездің шын ісігімен, сонымен қатар жатыр миомасымен, тубоовариальды ісік қабынуымен және жыныс мүшесінен тыс ісіктермен дифференциалдық анықтау жүргізіледі.Диагнозды толық анықтау үшін лапароскопия жасалынады, онда ретенционды киста жұқа қабырғалы ісік күйінде және аналық бездің өзгермеген аймағы жатыр түтікшесі көрінеді.

Емі. Кішкене көлемді ретенционды кисталар қабынуға қарсы еммен жазылады, бұл ем 4-6 апта көлемінде жүргізіледі. Ем тиімсіз болғанда оперативті шара /аналық бездің резекциясы/ қолданылады. Параовариальды кистада жатырдың кең сіңірінің парағын кесіп кистаны сылып тастайды, аналық безді, жатыр түтігін қалдырады.

Алдын-алу. Аналық бездің ретенционды кистасының алдын-алу өте қиын және ол ішкі жыныс мүшесінің қабыну процестерін мезгілінде және тиянақты емдеуден тұрады. Науқас организмдегі бұзылған гормонды қарым-қатынасты түзеп, оны зерттеу қажет, өйткені ретенционды кисталар аналық бездің гормонды қызметінің бұзылуынан дамитыны сөзсіз.

Диагноз қойылғаннан кейін науқас диспансерлік тіркеуде болады. Ретенционды кистасы бар әр 4-ші науқаста аналық бездің шын мәніндегі ісігі анықталынады, сондықтан ретенционды кистаны анықтап, мезгілінде емдеу аналық без ісігінің алдын-алушараларына жатады.

Жатыр мойны кистасы – жатыр мойны каналының немесе жатыр мойынының вагинальды бөлігінің nсевдо-tumoral формасы, шырышты немесе геморрагиялық секрециямен толтырылған. Цервикальды цист асимптоматикалық дамуы мүмкін немесе дисппарниямен бірге жүруі мүмкін, байланыс және интерстантрафиялық қан, вагинальды разряд, қайталанатын цервицит. Жатыр мойнының диагностикалық әдістеріне вагиналды зерттеу кіреді, колпоскопия, Ультрадыбыстық, бөртпе және биопсия. Клиникалық маңызды жағдайларда консервативті ем жүргізіледі (қабынуға қарсы, гормональды) Жатыр мойны цистын емдеу немесе жою (лазерлік коагуляция, кристалды емдеу, радио толқынының бұзылуы және т.б.).

Жатыр мойны кистасы

Жатыр мойнының аймағында екі типті кисталар пайда болуы мүмкін: ұстап қалу (наботалық цисталар) және эндометриоид. Жабысқақ кист — бұғатталған түтікшесі бар кеңейтілген майлық безі, оның ішінде шырышты қабаттар жиналады. Жатыр мойнының сақталуын қалыптастыру 10-15 жаста% репродуктивті жастағы әйелдер, бала туу туралы тарихқа ие болуы ықтимал. Эндометриялық кист — эндометриоздың салдары, жатыр мойнының вагинальды бөлігіне әсер етті, көбінесе басқа локализациялардың эндометриялы гетеротопиясымен біріктіріледі.

Жатыр мойыншалары кисталары олардың пайда болуымен ғана ерекшеленбейді, сонымен қатар білім беру орнында. Гинекологиядағы соңғы критерийге сүйене отырып, эндоцервикал ерекшеленеді (жатыр мойны каналының ішінде орналасқан) және паразервик (жатыр мойнының вагинальды бөлігінде орналасқан) кисталар. Жатыр мойны кистасы бір және бірнеше рет; олардың мөлшері әдетте бірнеше миллиметрден 1 см-ге дейін болады, алайда үлкен формациялар бар (2,5-3 см немесе одан көп).

Cervical Cyst қалыптасуының себептері

Жатыр мойнының Наботовых кисталарының түзілу механизмі жатыр мойынының тесіктерін жабуымен байланысты (наботовых) бездері, цервиканың цилиндрлік эпителінде орналасқан. Бұл бездер шырышты секрецияны шығарады, ол оңтайлы мойын каналының ортасын қамтамасыз етеді. Шырышты ағызу құбырының ағып кетуін қиындату қиын, бұл бездің шырышында жиналады, бірте-бірте оны созып, оны кистетке айналдырыңыз.

Бөртпелердің бітелуінің дереу себептері жасқа байланысты өзгерістер болуы мүмкін, қабыну немесе гормоналды теңгерімсіздік. Жатыр мойнының вагинальды бөлігі стратифицирленген сквоздық эпителиймен қапталған, бездері жоқ. Әдетте, жазық вагинальді эпителий мойынның каналының цилиндрлік эпителийіне сыртқы остің шекарасында енеді. Жасы бойынша бұл өтпелі аймақ мойны каналына немесе мойны ерініне ауысуы мүмкін. Эпителиалдық эктопиялық учаскелер (жалған эрозия) безді түтіктерді бітеуге болады, секрецияның ауытқуын және жатыр мойны кистінің қалыптасуын бұзу.

Цервицит — жатыр мойны кистінің тағы бір жалпы себебі, ол қабырғалардың ісіну ағымдарын дамытады, секрецияның жоғарылауы, беткі эпителийдің бездері қабырғалардың түтікшелерінің люминесценциясына кейінгі тосқауылдары. Эндоцервикальды бездердің тым қалың және тұтқыр секрециясы түтіктердің бітелуіне де ықпал ете алады. Кейде жатыр мойнындағы әртүрлі медициналық процедуралар жұмыс істейтін бездердің жабылуына әкелуі мүмкін, мысалы, лазер, химиялық немесе радиотолқынды потенциалды түзілудің коагуляциясы.

Мұндай жағдайда жатыр мойнының эндометриоидты кистасы пайда болады, эндометрия кезінде – гормонға тәуелді тін, жатырдың ішкі бетін қою — жатыр мойынсындағы тіндерге имплантацияланған. Бұл түсік түсіру кезінде мойны зақымдануына ықпал етуі мүмкін, босану, гинекологиялық манипуляциялар (диагностикалық кюретаж, жатыр мойны полиптерін жою, ЖСН енгізу, гистероскопия және т. п.). Мұнда эндометриялы жасушалар өседі, гормоналды деңгейлердегі циклдық өзгерістерге жауап беру, сондықтан жатыр мойнының эндометриоидтық кистасы геморрагиялық мазмұнмен толтырылады, көгілдір немесе шоколад түсі бар.

Жатыр мойны кистінің белгілері

Жатыр мойнының кішкентай жалғыз ұстау кистасы ешқандай субъективті сезім тудырмайды және әдетте гинекологқа тұрақты түрде барғанда анықталады. Білім берудің өсуіне байланысты белгілер пайда болуы мүмкін, ауру жұқтыру, көптеген мистикалық зақымданулар.

Жатыр мойнының шырышты қабығының көріністері түрлі пациенттерде әртүрлі болуы мүмкін. Кейбір әйелдер қарым-қатынас кезінде ыңғайсыздық пен ауырсынуды байқайды, өйткені жатыр мойны сөлінің мөлшерінің азаюы вагинальды құрғақтыққа әкеледі. Басқа жағдайларда, әсіресе, мойны эпителийінің эктопиясының маңызды аймағы бар, Науқастар қынаптың шырышты қабатының жоғалуын байқайды, ал жұқпалы процестер кезінде ақтығы күлкілі болуы мүмкін, жағымсыз иіспен.

Жатыр мойнының эндометриялы кисталары жиі интерстрамстық қан кетуді көрсетеді. Жыныс жолынан шыққан қанды ағу әдетте күтілетін етеккір кезеңінен бір апта бұрын пайда болады және аяқталғаннан кейін сол сома жалғасады; ақ жыныстық қатынастан кейін пайда болуы мүмкін. Іштің қайталанатын төменгі ауыруы, менструальдық циклмен байланысты, диспареиния. Бұл белгілерге байланысты, бұл эндометриялық гетеротопиялар циклдық қайта өзгереді: мөлшерінің артуы қарсаңында, ашық және босатылуы мүмкін, және ол аяқталғаннан кейін – азаяды.

Өздігінен цервикалық циста әдетте репродуктивті функцияға теріс әсер етпейді және табиғи босанудың дамуын бұзбайды. Алайда, фактіні ескере отырып, Кист пайда болуы науқаста созылмалы эндоцервицит немесе эндометриоздың болуымен байланысты болуы мүмкін, ретентальды немесе эндометриялық цервикальды цисталар әйелдің бедеулігінің себептерін немесе эктопиялық жүктілік жағдайларын жанама көрсете алады. Үлкен қатты немесе көп қабатты құрылымдар мойны деформациясына және гипертрофияға әкелуі мүмкін, жалпы асқынуларға алып келеді. Жатыр мойны кистасы қатерлі деградация жағдайында қауіпті емес.

Жатыр мойны кистасының диагностикасы

Жатыр мойнының кистасының болуын влагалищалық вакцинация кезінде анықтайды. Қабылдау кистасының ақтығы немесе сарғыш дөңес формасы пайда болады; Эндометриялық киста қара қызыл немесе күлгін түсте болады, қол тигізгенде қан кету. Колкоскопия кезінде кішкентай кисталарды көруге болады, және эндоцервикалы түзілімдер – трансвагиналды ультрадыбысты немесе гистероскопияны қолдану.

Урогенитальды инфекцияларды анықтау үшін флораның гинекологиялық жағындысы талданады, ПТР диагностикасы. Онкологиялық процесті болдырмау үшін цервотерапияны цитологиялық зерттеу жүргізіледі. Ең дәл дифференциалды диагностикалық әдіс — алынған матаның гистологиялық талдауы бар биопсияға бағытталған.

Жатыр мойнының кистасын емдеу

Жатыр мойны гинекологтарының бүйрек кисталарына қатысты пікірлер әртүрлі. Олардың кейбіреулері нормотикалық наботовтық кисталарды норманың нұсқасы ретінде қарастырады және динамикалық бақылауды ұсынады, басқа – инфекцияның ықтимал көзі ретінде кистаны міндетті түрде алып тастауды талап етеді. Ересек хирургиялық емдеу цервикальді циста болуы (тұжырымдамаға кедергі келтіреді, клиникалық көріністер тудырады), асқындыру арқылы қиындатады, алдын-ала өзгерістермен ауыратын науқастарда жатыр мойнының күйін сенімді бағалауға мүмкіндік бермейді. Ашық цервик цисты пункциямен жасалады. Оның қуысын босатқаннан кейін төсек лазермен өңделеді, радиожиілік, химиялық немесе криостресс. Ең радикалды, бірақ зақымданудың травматикалық әдісі жатыр мойынының конус тәрізді ампутациясы болып табылады.

Физиотерапия ұстап қалудың қайталануын болдырмау үшін тағайындалады, гомеопатикалық емдеу. Жатыр мойнының эндометриоидты кисталарының емделуі гормондық терапиямен толықтырылады. Ауызша контрацептивтер қолданылады, прогестиндер (диеногест, дритреорон, norethisterone), ГРГ агонистері (госерелин, бусерелин) және т.б. Алдын алу жағдайында гинекологтың кезекті тексеруі өте маңызды, ультрадыбыстық және кольпоскопия.

Читайте также: